To co nas raduje, wkurza, boli czyli wątek o naszych odczuciach

[nemezis871]

Brawo Agato! Więc jednak Ci się udało Gratuluję!

A ja mam dzisiaj tak wybitnie dekadencki nastrój, że można by pomyśleć, że jest środek listopada, a tymczasem za oknem piękny kwietniowy dzień A mnie dzisiaj wybitnie przygniata świadomość, że mam już 25 lat, póki co niczego w życiu wielkiego nie osiągnęłam, mam największe szanse na zostanie wykształconą bezrobotną, bo oczywiście jestem cholerną humanistką, która najlepiej by się odnalazła w uczeniu dzieci, tylko, że tych dzieci nie ma, bo ten nasz cholerny rząd i światopogląd powoduje, że ludzie boją się mieć dzieci i jest niż i nie ma miejsc dla nauczycieli -> kółeczko sie zamyka, że powinnam COŚ pożytecznego lub w ogóle COŚ robić, spełniać się jakoś, a ja cholera jasna trzeci rok z rzędu piszę jakieś pierdoły, które niczego na tym świecie i w moim życiu nie zmienią, jedynie to, że będę mogła sobie wpisać w CV dwa razy mgr, a i tak nic mi to nie da (patrz wyżej), jedyne co robię pozytywnego to pomaganie dzieciakom z świetlicy a tak w ogóle to jeden wielki marazm... masakra, mam ochotę ,,wsiąść do pociągu byle jakiego" i zrobić coś ze swoim życiem, bo mi czegoś w nim brakuje w takie dni jak ten.

Ot, wyżaliłam się, zmora mnie jakaś taka męczy, podła chandra taka, że z chęcią bym ją "przełaziła", a sama łazić nie lubię, o to cholera, cała ja

I adekwatnie cały dzień chodzi mi po głowie: ,,lecz czasem dziwny głos przed siebie każe biec i na powietrze wyjść gdy pada deszcz"

No, przepraszam, ale musiałam.