To co nas raduje, wkurza, boli czyli wątek o naszych odczuciach

[nemezis871]

Nie wkurza mnie, ale nieco zawiodła mnie wczorajsza informacja od Taty. Tydzień temu powiedział mi przez telefon, że poznał już jakiś czas temu pewną parę Polaków, którzy chodzą na polską mszę do kościoła w Bredzie. Rozmawiają ze sobą już od dłuższego czasu, nawet zapraszali Tatę na obiad, toteż, gdy wspomnieli, że jadą do Hiszpanii na kilka dni, Tato dał im 2 euro, by kupili dla mnie kartkę/i. Powiedzieli, że nie ma sprawy, wyślą ją czy też je dla mnie stamtąd. No i owszem dostanę je, z tym, że Tato powiedział, że wczoraj już mu je dali czyste w Bredzie.
Ponoć jest ich kilka. To nawet fajnie, z tym, że jak większość z was wolałabym jedną ostemplowaną. No cóż, trudno. Dobrze, że w ogóle pamiętali. I Tato też, bo moja Mama ma okropną sklerozę! W ferie prosiłam ją, by zagadała znajomą, która przeprowadziła się do Argentyny, a była wtedy na miesiąc na ferie w Polsce o pocztówkę, że nawet mogłabym za nią zwrócić, ale oczywiście zapomniała, choć jej przypominałam 3 minuty przed spotkaniem mamy z nią. Mój Tatko z kolei wszystkich kolegów zaczepia. Jeden ponoć już dawno kupił kartki spod Bydgoszczy, ale zapomniał zabrać.