To co nas raduje, wkurza, boli czyli wątek o naszych odczuciach

[nemezis871]

Strasznie ze mnie wredny człowiek, ale mam trochę złośliwą satysfakcję, że moja koleżanka ze stażu, której najwyraźniej praca śmierdzi (przez cały miesiąc przepracowała 3 dni, a jak już wróciła, to się obija tak niemożliwie, że coś straszne, a jeszcze by chciała za to nie wiadomo jakie pieniądze, a jak by tego było mało, nie rozpoznaje nawet FOLDERU od jakiegokolwiek programu komputerowego o innych brakach nie mówiąc) w końcu się doigrała. Była święcie przekonana, że firma, w której nas zatrudniono nie ma prawa o nas zwolnić, bo tak naprawdę zatrudnia nas urząd pracy, a przecież nie wstawiła się do pracy pod wpływem alkoholu, ani nie opuszczała pracy. A tu psikus. Urząd się wściekł, że musi wypłacać takiemu miglancowi 100% (bo tak właśnie jest, że stażyście nawet w przypadku choroby dostają 100%) i zadzwonili do naszej firmy, że albo ją sami zwolnią, albo oni ją zwolnią. Jak kończyłyśmy dzie pracy, to ją prezes wezwał ,,na dywanik" (swoją drogą, wredny typ, chyba zrobił to specjalnie pięc przed 16:00 by jej pokazać, że to on jest prezesem i, że ma prawo jej zajmować czas, kiedy chce).

W sumie nie życzę jej tego, by ją wywalili, ale mogliby ją tak nastraszyć, że będzie musiała kasę zwracać i nie będzie miała ubezpieczenia, by w końcu ruszyła tyłek i zaczęła pracować, bo na ponad miesiac pracy ona ,,przepracowała" dzisiaj piąty. A przepraszam, ona jest na STAŻU, ona tam nie pracuje - tak mi powiedziała (nie muszę dodawać, że mało mnie szlag nie trafił, na takie wielkopańskie podejście?).

Mam nadzieję, że się laska ogarnie, a jeśli faktycznie mają ją zamiar wyrzucić, to niech zatrudnią normalnego człowieka, a nie kogoś takiego jak ona....