kilka słów o nas i naszych zainteresowaniach

[Joa]

Ja już od kilku dni próbuję coś o sobie napisać i nie mogę...
W wieku (prawie) 16 lat doczekałam się pierwszego zakochania i właśnie ponoszę tego wielkie skutki, tj: jestem odrzucona przez wszystkie istoty żywe (oprócz tych, które za kare ze mną przebywają jeszcze do października- potem wybywają na studia ;(), nie jestem sobą (w sumie to jestem, ale chyba męczę obiekt westchnień jak nie ja) i w ogóle źle się ze mną dzieje.
Często ogarnia mnie smutek, który zabijam poprzez ogarniającą moje całe ciało sztuczną pozytywną energię, którą przelewam na użytkowników różnych for (mam nadzieję, że nie dosięgniecie mojej miłości jak się już tu zadomowię- szczerze, nie chcielibyście :>), na przemian okazują euforię i złość.
Mimo, że czasami, niekiedy, gdzieniegdzie robię się na kogoś pozytywnego, miłego, wesołego to tak naprawdę jestem smutnym człowiekiem, z chorym sercem i masą wymyślonych problemów i przyjaciół.
Właśnie, mam zmyślonych przyjaciół, których mam około 20. Znam ich jak własną kieszeń, swego czasu nawet pisałam o nich opowiadania, które skończyły jako niewidzialne foldery, których nazw zapomniałam.
Lubię rysować chociaż ostatnio wątpię w swoje umiejętności. Kiedyś bawiłam się w batiki, formę sztuki lub jak to nazwać z Indii gdzie robia to masowo, ale nie chodzę teraz na zajęcia plastyczne więc nie mam warunków i sposobności by je robić. http://img863.imageshack.us/g/dsc00019e.jpg/
Jeden z nich. Większość mam gdzieś pochowaną w czeluściach mojego pokoju.
Lubię podróże chociaż nie mam jak podróżować, za granicą byłam tylko na Słowacji (4 razy) i kilka godzin na Węgrzech. W Polsce dużo miejsc też nie odwiedziłam, więc pochwalić się nie mogę. Wakacje zazwyczaj spędzam w domu, nawet nie mam żadnej rodziny spoza Przemyśla, by do niej wyjechać
Postcrossing lubię, bo dzięki temu mam więcej szczęścia w życiu. Czuję, że poznaję nowe kultury, miejsca pomimo, że nie mam okazji, by zrobić to bezpośrednio chodząc po nich.
Nie ubolewam, bo mam nadzieję, że kiedyś gdzieś wyruszę, może zostanę podróżniczką lub jak Martyna Wojciechowska nagrywać będę program jednocześnie pisząc o tym książki?