To co nas raduje, wkurza, boli czyli wątek o naszych odczuciach

[Pasażerka]

o rany, naprawdę współczuję. pamiętam jak sama przeżywałam śmierć swoich psów, więc mogę się domyślać jak i Ty się czułaś. ale podziwiam, że tak szybko zdecydowaliście się na kolejnego piesa. mnie potrzebna była przerwa, żeby jakoś i siebie i wszystko wokoło ogarnąć i nie porównywać nowego psiaka do wcześniejszego.

a nawet teraz, kiedy mam już kota, zdarza mi się po 6 latach wołać na niego imieniem psa

a poza tym cieszę się, że są na tym świecie ludzie, którzy pomagają takim schorowanym biedakom dożyć swoich dni. wielki szacun dla Ciebie

co do czeskiej szczupłej fanki... ja, ja, wybierz mnie nie wiem co prawda czy jestem szczupła w Twoim rozumieniu, ale reszta się zgadza